بروبچ باشگاه دیدگاه

فرصتی برای ترسیدن نیست!

از گفتن حرف های رک و پوست کنده بدون تعارف نترس...

از تغییر دادنِ مسیر زندگی ات که باعث شد استعدادت را نادیده بگیری!

از تمام کردن رابطه ای که در آن به شعور تو توهین میشود...

از تنهایی نترس!

تنهایی شرف دارد به دو نفره های بی هدف

از ایستادن مقابل مافوق ات که حقوق تورا نادیده گرفته!

هرچند موقعیت اجتماعی ات به خطر بیفتد.

گاهی باید به چشمان یک نفر زل بزنی و بگویی "هی تو خیلی احمقی!!"

از ریسک کردن...از بی ملاحظه بودن!

از زندگی کردن بدون ترس..نترس!

زندگی با ترس به نوشیدن یک چای یخ کرده می ماند که هیچ قندی در آن حل نمیشود.

میدانی چیست رفیق؟!

با ترس اگر زندگی کنی یک روز به خودت می آیی میبینی زندگی ات از دهن افتاده!

زندگی یه معادله ی مجهوله

که بعد کلی راه حل

میفهمی جوابی نداره...

๓คนรค#

[زندگی]

دقیقا همون 5 دقیقه ایه که

بعد از خاموش کردن ساعت گوشی میخوابی!

من روزه ام...

تمام سال را روزه ام.

ولی به جای دهان و شکم ،اندیشه ام را روزه ام.

فکر من حق ندارد به کسی بی حرمتی کند.

فکر من حق ندارد به کسی ناسزا بگوید.

فکر من حق ندارد به مال کسی دست درازی کند.

فکر من حق ندارد با زندگی کسی بازی کند.

فکر من حق ندارد به کسی بهتان بزند.

فکر من حق ندارد به کسی جفا کند.

فکر من حق ندارد با دل کسی بازی کند.

فکر من حق ندارد به یتیمی بی تفاوت باشد.

فکر من حق ندارد بینوایی را ببیند و بی تفاوت از کنارش عبور کند.

فکر من..................

آری من روزه ام.نه روزه نخوردن غدا،بلکه روزه انسان بودن ،روزه مردانه زیستن،روزه جاودانه شدن.آری من تمام سال را روزه ام.تمام ساعت ها را روزه ام.تمام دقائق را روزه ام.

حسین پناهی